Misja

I. Misja

Misją Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego jest:

• wspieranie racjonalnego poszukiwania prawdy o przeszłości człowieka, oraz psychologicznych i kulturowych uwarunkowaniach jego aktywności, rozwoju i edukacji;
• przekazywanie wiedzy w określonym wyżej zakresie, a także
• współudział w kształtowaniu kultury dla wsparcia zrównoważonego rozwoju społecznego.

Podstawowymi wartościami realizowanymi w toku badań i kształcenia na Wydziale, niezależnie od uwarunkowań zewnętrznych, są:

• wolność w zakresie prowadzonych badań;
• wolność w zakresie ekspresji poglądów oraz nauczania wyników badań, nie ograniczona względami politycznymi lub religijnymi;
• kształcenie w duchu humanistycznym, w celu rozwijania umiejętności krytycznej oceny rzeczywistości, otwartości i odpowiedzialności wobec społeczeństwa.

W celu realizacji tych wartości Wydział:

• wspiera najwyższej jakości badania, indywidualne i zespołowe, interdyscyplinarne i międzynarodowe;
• zapewnia najwyższej jakości kadrę naukowo-dydaktyczną, troszcząc się o zagwarantowanie jej właściwych warunków dla jej rozwoju;
• prowadzi kształcenie poprzez bliski kontakt studentów z aktywnymi, najwyższej klasy badaczami, podkreślając znaczenie jedności nauki i kształcenia;
• aktywnie angażuje się w życie społeczne i kulturalne społeczności regionalnej, narodowej i światowej w celu promowania podstawowych wartości pielęgnowanych przez społeczność Wydziału i całego Uniwersytetu Wrocławskiego.

II. Wizja

Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych jest jednostką jednoczącą instytuty i katedry prowadzące badania i działalność dydaktyczną w zakresie kulturowych i psychologicznych podstaw funkcjonowania społeczeństwa oraz sposobów kształtowania światopoglądu jego członków poprzez edukację. W centrum zainteresowań badaczy i studentów Wydziału zawsze stał człowiek jako jednostka i członek społeczeństwa. Otwarte, antropologiczne i humanistyczne spojrzenie na otaczający świat jest wartością, którą Wydział ma obowiązek promować w ramach Uniwersytetu i w społeczeństwie.

Oznacza to konieczność szerokiej współpracy interdyscyplinarnej i międzynarodowej w zakresie badań i edukacji. Współcześnie wartości humanistyczne są często lekceważone i zaniedbywane w dyskursie społecznym i aktywności władz wszystkich szczebli. Uwagę rządzących i rządzonych przykuwa technokratyczny model funkcjonowania społeczeństwa, którego osią jest gospodarka widziana przez pryzmat policzalnych wskaźników produkcji i konsumpcji. Zadaniem pracowników i studentów Wydziału jest udział w przywróceniu równowagi dyskursu społecznego. Może się to dokonać poprzez wychodzenie przez Wydział poza ramy tradycyjnie rozumianych dziedzin badań i kształcenia i jak najszerszy współudział w inicjatywach badawczych i edukacyjnych odpowiadających potrzebom interesariuszy zewnętrznych w wymiarze regionalnym, krajowym i międzynarodowym.

Nie może to oznaczać zaniedbywania klasycznych dla Wydziału obszarów badań i edukacji. Jedynie doskonały poziom badań w tym zakresie może być podstawą różnorodnych form współuczestnictwa w życiu społecznym. Dlatego też Wydział musi dążyć do harmonijnego rozwoju jakościowego dotychczasowych inicjatyw edukacyjnych i badawczych. Jednocześnie musi wspierać wzrost liczby wysokiej jakości interdyscyplinarnych form kształcenia i badań ściśle odpowiadających zapotrzebowaniu społecznemu.

Humanistyczny ogląd świata gwarantuje solidarność i spójność społeczeństw. Bez racjonalnego rozpoznania podstaw kultury i zachowań człowieka nie ma możliwości budowania społeczeństwa otwartego i demokratycznego. Promując antropologiczną perspektywę spojrzenia na świat Wydział bierze udział w rozwoju innowacyjnego i rozwijającego się w sposób zrównoważony społeczeństwa.

III. Analiza SWOT

Silne strony Wydziału:

• doświadczona, silnie związana z Wydziałem i Uniwersytetem kadra naukowo-dydaktyczna o zrównoważonej strukturze wiekowej i zawodowej;
• różnorodność prowadzonych badań ułatwiająca formowanie interdyscyplinarnych inicjatyw;
• kontakty z interesariuszami zewnętrznymi reprezentującymi różnorodne grupy społeczne (małe firmy prywatne i duże przedsiębiorstwa państwowe, sektor IT i wydobywczy, branża edukacyjna i medyczna itd.)
• różnorodność form kształcenia umożliwiająca elastyczne kształtowanie oferty edukacyjnej tak co do treści, jak i formy;
• aktywność społeczna i naukowa studentów wszystkich poziomów kształcenia;
• znaczący udział studentów w wymianie międzynarodowej.

Słabe strony Wydziału:

• niewielki zakres współpracy instytucjonalnej z innymi wydziałami Uniwersytetu;
• rozproszenie inicjatyw badawczych i dydaktycznych;
• skupienie aktywności badawczej i dydaktycznej w obrębie instytutów i katedr skutkujące niewielką liczbą inicjatyw ogólnowydziałowych i interdyscyplinarnych;
• niereprezentatywny udział pracowników Wydziału w konkursach na finansowanie badań w wymiarze krajowym i międzynarodowym;
• relatywnie niska aktywność relacji z interesariuszami zewnętrznymi w zakresie kształtowania oferty dydaktycznej;
• słaba internacjonalizacja oferty dydaktycznej.

Szanse Wydziału:

• rozwój badań międzyobszarowych, jednoczących badania z zakresu nauk humanistycznych, społecznych, o życiu i o Ziemi;
• stale rosnące zainteresowanie partnerów zagranicznych wspólnymi inicjatywami badawczymi;
• zapotrzebowanie pracodawców na „miękkie” kompetencje społeczne pracowników oraz doskonalenie tych umiejętności;
• dostrzeżenie znaczenia spójności społecznej i różnych form tożsamości obywateli w strategiach rozwoju kraju;
• nacisk kładziony w strategiach rozwoju regionalnego na walory kulturowe jako czynnik stymulujący rozwój turystyki.

Zagrożenia dla Wydziału:

• postępujące utrwalanie się stereotypu badań i dydaktyki z zakresu nauk historycznych i pedagogicznych jako nieprzynoszących korzyści społeczeństwu i odpowiadająca temu praktyka agend władz wszystkich szczebli;
• promowanie w strategiach na poziomie krajowym wizji rozwoju Polski z jednym, centralnym punktem łączenia współpracy światowej rangi nauki z otoczeniem gospodarczym – Warszawą, spychające pozostałe ośrodki do rangi „regionalnych centrów innowacji”;
• analogiczna wobec tego wizja rozwoju nauki i dydaktyki akademickiej, akcentująca wyjątkową rolę pojedynczych, wybranych przez władze centralne ośrodków;
• promowanie krótkookresowych perspektyw kształcenia zawodowego uzależnionego od bieżących potrzeb pracodawców kosztem średnio- i długookresowych strategii interdyscyplinarnego kształcenia przez całe życie;
• zmniejszenie liczebności roczników podejmujących studia wyższe po ukończeniu szkół średnich i sterowanie przez władze ich decyzjami edukacyjnymi w celu zwiększenia liczebności studentów kierunków Bio-Info-Techno oraz zawodowych.

Strategia

Strategia rozwoju Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego na lata 2023-2030

Strategia rozwoju Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych na lata 2022–2024 wpisuje się w założenia rozwoju Uniwersytetu Wrocławskiego wskazane w Uchwale nr 102/2019 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 29 maja 2019 r. w sprawie uchwalenia Statutu Uniwersytetu Wrocławskiego oraz w Uchwale nr 34/2020 Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 6 maja 2020 r. w sprawie Strategii rozwoju Uniwersytetu Wrocławskiego na lata 2021–2030.

Cel strategiczny nr 1

Rozwój działalności badawczej i podniesienie jakości badań naukowych na Wydziale

1. Zwiększenie aktywności pracowników i doktorantów w zakresie pozyskiwania środków na badania naukowe ze źródeł pozauniwersyteckich (krajowych i zagranicznych).
2. Rozwój umiędzynarodowienia kadry naukowo-dydaktycznej poprzez realizację programów oferujących wymianę akademicką, np. w ramach NAWA lub IDUB.
3. Wsparcie młodej kadry badawczej poprzez organizowanie szkoleń i warsztatów wspierających aktywność naukowo-badawczą.
4. Rozwijanie interdyscyplinarnych zespołów badawczych poprzez organizowanie wspólnych, wydziałowych spotkań poszerzających wiedzę w zakresie aplikowania o projekty badawcze oraz w ramach organizowanych interdyscyplinarnych konferencji naukowych.
5. Uzyskanie lub utrzymanie wysokich kategorii naukowych przez dyscypliny przypisane do Wydziału.
6. Wsparcie czasopism naukowych wydawanych na Wydziale.
7. Rozwój zasobów bibliotecznych wraz z poszerzaniem dostępu do baz danych.
8. Organizacja konferencji i seminariów w partnerstwie z ośrodkami zagranicznymi.

Wskaźniki efektywności:

• liczba złożonych wniosków w konkursach krajowych i zagranicznych na finansowanie projektów naukowych,
• liczba pozytywnie rozpatrzonych wniosków w konkursach na finansowanie projektów naukowych,
• liczba wysoko punktowanych publikacji naukowych,
• liczba pracowników publikujących w wysoko punktowanych czasopismach i wydawnictwach naukowych,
• liczba szkoleń i kursów organizowanych na Wydziale związanych z pozyskiwaniem grantów zewnętrznych,
• liczba wizytujących profesorów i zaproszonych gości zagranicznych prowadzących wykłady, seminaria i warsztaty,
• wzrost w rankingach punktowych z listy ministerialnej czasopism naukowych wydawanych na Wydziale.

 Cel strategiczny nr 2

Doskonalenie oferty edukacyjnej

1. Wsparcie dla tworzenia nowych, atrakcyjnych kierunków dostosowanych do potrzeb i oczekiwań studentów oraz otoczenia społecznego.
2. Zwiększanie poziomu interdyscyplinarności zajęć dydaktycznych.
3. Poszerzanie oferty dydaktycznej do wyboru z treściami programowymi wynikającymi z najnowszych badań naukowych prowadzonych przez pracowników Wydziału.
4. Poszerzenie oferty studiów podyplomowych i odpłatnych kursów dokształcających organizowanych na Wydziale.
5. Rozwój form zdalnych zajęć na kierunkach funkcjonujących na Wydziale.
6. Konsekwentna realizacji polityki jakościowej kształcenia Uniwersytetu i Wydziału.
7. Podnoszenie kwalifikacji dydaktycznych nauczycieli akademickich poprzez organizowanie szkoleń i warsztatów podnoszących umiejętności dydaktyczne oraz wymianę wiedzy i doświadczeń tym zakresie.
8. Wsparcie rozwoju kierunków prowadzonych w języku angielskim.

Wskaźniki efektywności:

• liczba studentów oceniających pozytywnie zajęcia na poszczególnych kierunkach prowadzonych na Wydziale,
• liczba studentów zrekrutowanych na pierwszy rok studiów prowadzonych w języku polskim i angielskim dzięki promocji poszczególnych kierunków,
• liczba studentów dokształcających się na studiach podyplomowych i kursach,
• liczba przedmiotów prowadzonych jako kursy e-learningowe wykorzystujących nowoczesne technologie,
• liczba pracowników podnoszących kwalifikacje dydaktyczne w ramach certyfikowanych zajęć,
• liczba kierunków i przedmiotów tworzonych przy współudziale interesariuszy zewnętrznych.

Cel strategiczny nr 3

Podnoszenie potencjału pracowników naukowo-dydaktycznych, doktorantów i studentów

1. Wspieranie aktywności pracowników w zakresie rozwoju naukowego i zdobywania stopni i tytułów naukowych.
2. Pozyskiwanie nowych pracowników naukowych o znaczącym dorobku i uznanym autorytecie akademickim.
3. Rozwój funkcjonujących przy Wydziale kolegiów Szkoły Doktorskiej oraz przygotowania doktorantów jako potencjalnych pracowników naukowo-dydaktycznych na Uniwersytecie.
4. Udział pracowników, doktorantów i studentów we flagowych programach stażowych oraz sieciach badaczy w wymiarze krajowym i zagranicznym.
5. Budowanie systemu motywacyjnego skoncentrowanego na premiowaniu pracowników za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną.
6. Wspieranie inicjatyw samorządu doktoranckiego, studenckiego oraz kół naukowych.
7. Działanie na rzecz mobilności akademickiej oraz udział w programach wymiany międzynarodowej pracowników, doktorantów i studentów.
8. Angażowanie pracowników, doktorantów i studentów do udziału w gremiach decyzyjnych w Uniwersytecie i poza Uczelnią.

Wskaźniki efektywności:

• liczba wypromowanych doktorantów oraz liczba nowych pracowników ze stopniem doktora habilitowanego i tytułem profesora,
• liczba nowo zatrudnionych pracowników naukowo-dydaktycznych,
• liczba pracowników, doktorantów i studentów uczestniczących w krajowych i międzynarodowych programach stażowych,
• liczba zorganizowanych inicjatyw, w tym zespołów badawczych kierowanych przez pracowników naukowych, z udziałem doktorantów i studentów,
• liczba pracowników, doktorantów i studentów biorących udział w programach wymiany międzynarodowych,
• liczba pracowników, doktorantów i studentów zaangażowanych w gremiach decyzyjnych.

Cel strategiczny nr 4

Wspieranie profesjonalnego rozwoju kadry administracyjnej

1. Podnoszenie kompetencji i umiejętności kadry na Wydziale poprzez udział kadry administracyjnej w programach szkoleniowych oraz kursach krajowych i międzynarodowych podnoszących kwalifikacje.
2. Wsparcie systemu motywacyjnego pracowników administracji.
3. Rozwój nowoczesnej infrastruktury wspomagający administrację wydziałową.
4. Doskonalenie obsługi procesu dydaktycznego oraz zarządzanie informacją naukową.

Wskaźniki efektywności:

• liczba pracowników administracji biorących udział w programach szkoleniowych podnoszących kompetencję i umiejętności,
• liczba pracowników wyspecjalizowanych w obsłudze procesu dydaktycznego oraz zarządzania informacją naukową,
• wprowadzenie systemu oceny ze strony studentów.

Cel strategiczny nr 5

Podnoszenie jakości w zakresie infrastruktury Wydziału

1. Dbałość o wyposażanie w nowoczesne technologie wspomagające proces dydaktyczny.
2. Podnoszenie jakości w zakresie infrastruktury informatycznej.
3. Tworzenie nowych pracowni naukowo-dydaktycznych.
4. Wsparcie modernizacji i remontów budynków wydziałowych.

Wskaźniki efektywności:

• liczba nowoczesnego sprzętu informatycznego,
• liczba nowych pracowni naukowo-dydaktycznych.

Cel strategiczny nr 6

Rozwój współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym

1. Nawiązywanie współpracy z interesariuszami zewnętrznymi.
2. Tworzenie programów praktyk i staży we współpracy z otoczeniem społecznym i gospodarczym.
3. Organizacja wspólnych inicjatyw naukowych oraz udział w projektach badawczych i edukacyjnych związanych z wpływem społecznym.
4. Systematyczne prowadzenie konsultacji z interesariuszami zewnętrznymi w zakresie wspomagania programów kształcenia.
5. Popularyzacja osiągnięć naukowych w otoczeniu społeczno-gospodarczym.
6. Współpraca z absolwentami Wydziału mająca na celu ewaluację zdobytej w Uniwersytecie wiedzy, kompetencji i umiejętności, a także ich udział w doskonaleniu programów kształcenia.

 Wskaźniki efektywności:

• liczba interesariuszy zewnętrznych współpracujących z Wydziałem,
• liczba programów praktyk i staży współtworzonych we współpracy z otoczeniem społecznym i gospodarczym,
• liczba inicjatyw oraz projektów naukowych i edukacyjnych we współpracy z interesariuszami zewnętrznymi.